Bij het opruimen van de boekenkast vond ik onverwachts het boekje "Surfacing" terug van de Canadese schrijfster Margaret Atwood. Ik heb het nooit gelezen maar er zit een verhaal aan vast. Een verhaaltje.

Een paar jaar geleden was ik met een vriendin op weg van het Griekse eiland Skyros naar het havenplaatsje Kimi op Evia.
Tegenover ons op de boot zat een wat ouder echtpaar, ik neem tenminste aan dat ze getrouwd waren. Hij had een knobbelig aardappelgezicht met bijpassend peenhaar en hij droeg shorts zodat je kon zien dat hij enorme spataderen op zijn benen had. Hij keek tijdens de boottocht geen moment op uit het boek waarin hij zat te lezen. Zijn echtgenote had d'r haar helblond geverfd en hield het met glinsterende kammetjes weg uit haar gezicht. Ze droeg een strakke, spierwitte broek en een bijpassend lichtblauw jasje en ze was fors opgemaakt - lippenstift, mascara, de hele rataplan maar een kunstkenner zou zeggen : " de verf is wel goed maar het doek is een beetje oud".
Ook zij las in een boekje , de avonturen van Odysseus in een Engelse vertaling, maar het interesseerde haar niet echt. Na een tijdje deed ze maar of ze moe was, vleide haar hoofd tegen zijn schouder en sloot de ogen, terwijl hij onverstoorbaar verder las.

Ze leek me op de leeftijd dat ze graag met een lelijke middelbare man werd gezien, naast wie ze zelf nog wel jong en aantrekkelijk leek.
We naderden Kimi. De passagiers begonnen koffers en tassen bijeen te zoeken en gespten rugzakken om. Ook het echtpaar stond op.
Even later zag ik dat hij het boekje waarin hij zo verdiept was geweest had laten liggen en ik riep hem na : "Sir, is this book yours ?".
"Yes", antwoordde hij bondig " But you may have it"
Zij keek langs me heen, op de manier van een mooie vrouw.

Zo kwam ik in het bezit van "Surfacing" van Margaret Atwood.
"A brilliant and passionate novel Surfacing catapults Margaret Atwood into the ranks of writers such as Joseph Conrad and James Dickey", staat er op de achterflap.
Nou, dat belooft wat !